Moja Ty Podhalańska Ziemio,

Tęsknie do Ciebie z dalekich stron,

W myślach i sercu mi pozostało,

To, co przeżyłam właśnie tam.

         Wspominam wiosnę w blasku słońca,

         Roje pszczół na liliowym kwieciu,

         Czuję zapach umajonych łąk,

        W piersiach kojący serce spokój.

W upalne , skwarne polskie lato

Ranek rozrzuca złote zorze.

Słońce wychyla się zza turni,

Oświetla naszą rodną ziemię.

         W ogrodzie kolorowa jesień

         Przyszła pląsem z podmuchem wiatru.

         Przybrała świat w czerwone barwy

         Przemijanie pokazać światu.

Sroga zima gazduje długo.

Ziemie otula puszysty śnieg.

Na drogach niebiańskich śpiewa wiatr.

Lasy i pola wokoło śpią.

       Ten obraz pozostał w mej pamięci

        Ożyły tęsknota i wspomnienia,

        Moje dzieciństwo i młodość

        Nawet we śnie mi się pojawia.